Waarom ik kies voor bewust leven i.p.v. duurzaam

Als perfectionist vond ik het erg onbevredigend dat je kunt het nooit goed kan doen als jet het duurzaam wilt doen. Eerst deed ik rigoureus alles zonder plastic Helemaal uitgevogeld hoe of wat, maar vervolgens wilde ik helemaal plantaardig gaan eten i.p.v. vegetarisch. Waar je kaas in een eigen bakje kunt doen en yoghurt in glazen flessen kunt kopen, zitten alle vegan producten in plastic. Van de soja yoghurt, tot de boter, tot de burgers ga zo maar door. Als vegan gebruik je geen leer. Echter vond ik zelf tweedehands een mooie warme jas laten liggen vervelender nu het toch al op de wereld is, dan een synthetisch product kopen. En viel ik veel te veel af met dit dieet, omdat ik tegen mijn intuïtieve manier van eten inging. Vegan worden kon ik dus wel afschrijven. Vervolgens at ik volledig zonder toegevoegde suikers. Desem brood (heel puur brood) en lekkers halen bij lokale bakker met mijn eigen brood zak had ik helemaal gevonden. Vervolgens moest ik glutenvrij gaan eten voor m’n buik, omdat ik enorme darmklachten had. Laten glutenvrije producten nu juist vaak uit de fabriek komen met toegevoegde suiker en in plastic zitten. Je zou er voor kunnen kiezen alles zelf te maken. Echter werd ik twee maanden dat ik met glutenvrij eten begon, en alle opties nog moest ontdekken, ziek. Wat je dan het beste kunt doen voor je eigen herstel is wat beste voelt voor je lichaam en de rest loslaten. 

Zero Waste kiki
Ik met mijn Zero Waste Tools die overal mee naartoe nam aan het begin van mijn zoektocht

Daarna wilde ik alles biologisch hebben, want pesticiden zijn slecht voor de grond, je hormoonhuishouding etc. Ik wilde mijn lichaam de best mogelijke voeding geven om weer aan te sterken. Dezelfde problematiek. De biologische optie versus de normale zit ook vaak in plastic verpakt. Of als ze namelijk ergens bulk producten verkopen bijvoorbeeld bij zero waste winkels of Pieter Pot is lang niet alles biologisch. Dan kun je je per product nog afvragen waar het vandaan komt op deze aarde en het verwerkingsproces wat dan de duurzaamste optie is. Watergebruik, transport keuze, c02 verbruik. Om nog maar niet te beginnen over de arbeidsomstandigheden. 

Uiteindelijk kom ik er dan op uit dat ik het beste alleen nog maar groente kan eten uit eigen tuin, maar daar eten de slakken alles op. Waar ik dan weer geen bestrijdingsmiddelen voor gebruik natuurlijk. You get the point. Onmogelijk. En dan heb ik nog niet eens over alle tijd die deze hele zoektocht kost. We hebben nu groenten van Heerenboeren: biologisch lokaal verbouwd. Wat ik denk dat een mooie optie is qua groentes voor onszelf. Maar ook daar moet je wat voor over hebben, want het kost één geld om te investeren en twee iedere week veel tijd met schoonmaken. En er moet ook gewoon gewerkt worden, dus als ik vervolgens champignons nodig heb om een gerecht af te maken loop ik toch echt even naar de jumbo om de hoek. Je kunt het nooit helemaal goed doen. De wereld is zo ver afgeraakt van de basis. En dat basic leven kost een hoop tijd. Als ik met een nieuwe uitdaging begin wil ik er helemaal vol voor gaan. Mijn karakter is nogal zwart wit ingesteld. Als ik het doe, dan doe ik het goed. Echter vind ik erg vermoeiend om mezelf in een hokje te wurmen en past dat nooit helemaal bij mijn eigen levensstijl van dat moment. Bijvoorbeeld met zonder plastic leven, zero waste zijn, vegan, vegetarisch, biologisch ga zo maar door. Ik maakte mezelf gek door perfectie na te streven en daar wordt de wereld zeker niet beter van en ik al helemaal niet. Dus toen heb ik besloten ‘het helemaal duurzaam’ te willen doen los te laten en gewoon bewust te leven. Bewuste keuzes te maken gebaseerd op wat ik op dat moment weet. Onderzoek te doen als ik tijd en ruimte heb om mezelf te verbeteren. Het kan altijd beter, maar die ruimte voor imperfectie gunnen aan mezelf is het beste wat ik ooit voor mezelf heb kunnen doen. Dus ik plak er geen label meer op. Ik ben geen vegan, noch 100% vegetarisch. Ik eet geen vlees, wel af en toe vis als dat zo voelt. Ik kan slecht tegen lactose dus heb voorkeur voor plantaardige producten, maar eet graag een biologisch eitje van de kippen v/d boerderij. Ik koop mijn kleding met name tweedehands, maar gun mezelf ook een nieuwe jeans in exact mijn maat. Omdat ik die nergens gevonden kreeg en meer heb aan één echt passende dan vijf die maar half zitten. Idem voor een winterjas. Ik zocht al drie jaar tweedehands, maar kreeg het niet tweedehands gevonden in mijn maat en had het koud. Geen goede combi met nek en schouder klachten, dus kocht ik bewust een jas voor mezelf die perfect past en water en winddicht is. Van sterk materiaal dat hopelijk jaren meegaat ook al komt het niet van een duurzaam brand, want dat valt momenteel buiten mijn budget. 

Het is een zoektocht en dat zal het blijven. Het belangrijkste is denk ik dat je doet wat werkt voor jou, in jouw leven, op dit moment. Meer dan je best kun je niet doen & ruimte voor verbetering zal er altijd zijn. Ik heb besloten een bewuste keuze te maken voor mijzelf. En daarnaast een open houden aan te nemen om te leren & nieuwe dingen te ontdekken. Mij te laten verwonderen door het leven en naar de wereld te kijken zoals een kind. Er is nog zoveel te ontdekken, zoveel te leren, zoveel te zien. Alles dient een bepaald moment. Wat de wereld voor mijn gevoel het hardste nodig heeft is meer liefde. Heel streng zijn voor jezelf , geen ruimte bieden om fouten te maken of boos worden op elkaar als je iets niet 100% duurzaam of vegan is, is voor mijn gevoel niet liefdevol. Ik denk dat vanuit een liefdevolle benadering, net zoals bij ouders en kinderen, je het verste kunt komen. En dat dat uiteindelijk gaat zorgen voor een fijnere wereld om op te leven voor iedereen.

Ik ben benieuwd…wat zijn dingen die jij bewust wel of niet doet? En wat werkt voor jou? 

Inspiratie is altijd welkom.

Liefs, Kiki.

Het begin van mijn Zero Waste zoektocht

Daar sta ik dan in de Albert Heijn op dinsdagmiddag 28 augustus 2018 om mijn etensvoorraad weer aan te vullen na mijn vakantie. Dit keer loop ik alleen niet als een zombie op automatische piloot langs de rekken, en blijf ik misschien even staan waar er met koeienletters BONUS staat, nee diit keer heb ik een missie! Ik ben op zoek naar producten zonder een plastic verpakking. Per september wil ik meedoen aan een plastic dieet. Dus geen plastic kopen met niks. Dingen weg doen vind ik onzin, want daarmee vervuil ik net zo goed het milieu. Alleen alles wat ik nieuw kook daar wil ik wel over nadenken. Deze middag werd ik al gelijk met de feiten geconfronteerd. Makkelijk is dit zeker niet! Ik heb er zelf heel eerlijk nooit bij stilgestaan hoe erg onze maatschappij ingesteld is op het gebruik van plastic. Maar even serieus echt ALLES (nouja bijna), alles zit in plastic! De blikken met mais, linzen, kidneybonen, kikkererwten etc. waren een goede vondst. Verder zat er in mijn mandje wat groente, fruit, boter, eieren en daar hield het eigenlijk wel bij op. Maar goed het is de Albert Heijn, bij de biologische supermarkt Odin moet ik vast meer kunnen vinden (dacht ik). Dat viel vies tegen! Hier is het net zo of misschien nog wel erger gesteld. Veel verder dan pindakaas zonder suiker en bananen kwam ik niet. Vervolgens vroeg ik met goede moed bij Gastronoom om 2 ons kaas. Toen deze mevrouw vervolgens een plastic onderkantje pakte en tussen elk plakje zorgvuldig gesneden kaas weer een plasticje legde, brak mijn hart bijna. Misschien volgende keer toch echt een kaasboer zoeken? Tja dan nog brood… Ik was al langs drie bakkers gefietst waar alles al in plastic netjes gesneden op de rekken lag. Tot ik op de Ginnekenweg de nieuwe zaak: De Broodbakkers zag zitten. Een klein beetje zenuwachtig vroeg ik: “Wilt u dit in mijn eigen zak doen?” “Ik heb ook papier hoor!” zei deze mevrouw heel lief. “Nee doe toch maar hierin…”, was trots mijn antwoord. Maar ergens voelde het toch een beetje gek om te vragen, stom eh?

Een beetje beteuterd en gedeprimeerd was ik ondertussen wel. Geen plastic in je leven klinkt zo romantisch, maar ga het dan nog maar eens doen. Een vriendin van mij merkte heel slim op dat ik het misschien op de markt eens kon proberen. Totaal niet aan gedacht! Dus dat word mijn volgende missie, hopelijk met meer geluk.

Als je hier zo mee bezig bent ga je opeens overal plastic zien. Zo viel mijn oog op mijn cosmetica collectie… Tja, je voelt de bui misschien al hangen. Dat word nog een grotere uitdaging dan voedsel denk ik!

Ik vond op LanaLuna een probeer set wasbare wattenschijfjes en bij Ecomondo bestelde ik mijn eerste bamboo tandenborstel , solid shampoo en Re-Sack om eten mee te kopen. De solid shampoo van Douce Nature was een beetje een teleurstelling, omdat deze in plastic verpakt is.

Nu alles eerst maar eens gaan uit proberen. To be continued…

Als je tips hebt? Ik hoor ze graag!

-Kiki-