Waarom ik kies voor bewust leven i.p.v. duurzaam

Als perfectionist vond ik het erg onbevredigend dat je kunt het nooit goed kan doen als jet het duurzaam wilt doen. Eerst deed ik rigoureus alles zonder plastic Helemaal uitgevogeld hoe of wat, maar vervolgens wilde ik helemaal plantaardig gaan eten i.p.v. vegetarisch. Waar je kaas in een eigen bakje kunt doen en yoghurt in glazen flessen kunt kopen, zitten alle vegan producten in plastic. Van de soja yoghurt, tot de boter, tot de burgers ga zo maar door. Als vegan gebruik je geen leer. Echter vond ik zelf tweedehands een mooie warme jas laten liggen vervelender nu het toch al op de wereld is, dan een synthetisch product kopen. En viel ik veel te veel af met dit dieet, omdat ik tegen mijn intuïtieve manier van eten inging. Vegan worden kon ik dus wel afschrijven. Vervolgens at ik volledig zonder toegevoegde suikers. Desem brood (heel puur brood) en lekkers halen bij lokale bakker met mijn eigen brood zak had ik helemaal gevonden. Vervolgens moest ik glutenvrij gaan eten voor m’n buik, omdat ik enorme darmklachten had. Laten glutenvrije producten nu juist vaak uit de fabriek komen met toegevoegde suiker en in plastic zitten. Je zou er voor kunnen kiezen alles zelf te maken. Echter werd ik twee maanden dat ik met glutenvrij eten begon, en alle opties nog moest ontdekken, ziek. Wat je dan het beste kunt doen voor je eigen herstel is wat beste voelt voor je lichaam en de rest loslaten. 

Zero Waste kiki
Ik met mijn Zero Waste Tools die overal mee naartoe nam aan het begin van mijn zoektocht

Daarna wilde ik alles biologisch hebben, want pesticiden zijn slecht voor de grond, je hormoonhuishouding etc. Ik wilde mijn lichaam de best mogelijke voeding geven om weer aan te sterken. Dezelfde problematiek. De biologische optie versus de normale zit ook vaak in plastic verpakt. Of als ze namelijk ergens bulk producten verkopen bijvoorbeeld bij zero waste winkels of Pieter Pot is lang niet alles biologisch. Dan kun je je per product nog afvragen waar het vandaan komt op deze aarde en het verwerkingsproces wat dan de duurzaamste optie is. Watergebruik, transport keuze, c02 verbruik. Om nog maar niet te beginnen over de arbeidsomstandigheden. 

Uiteindelijk kom ik er dan op uit dat ik het beste alleen nog maar groente kan eten uit eigen tuin, maar daar eten de slakken alles op. Waar ik dan weer geen bestrijdingsmiddelen voor gebruik natuurlijk. You get the point. Onmogelijk. En dan heb ik nog niet eens over alle tijd die deze hele zoektocht kost. We hebben nu groenten van Heerenboeren: biologisch lokaal verbouwd. Wat ik denk dat een mooie optie is qua groentes voor onszelf. Maar ook daar moet je wat voor over hebben, want het kost één geld om te investeren en twee iedere week veel tijd met schoonmaken. En er moet ook gewoon gewerkt worden, dus als ik vervolgens champignons nodig heb om een gerecht af te maken loop ik toch echt even naar de jumbo om de hoek. Je kunt het nooit helemaal goed doen. De wereld is zo ver afgeraakt van de basis. En dat basic leven kost een hoop tijd. Als ik met een nieuwe uitdaging begin wil ik er helemaal vol voor gaan. Mijn karakter is nogal zwart wit ingesteld. Als ik het doe, dan doe ik het goed. Echter vind ik erg vermoeiend om mezelf in een hokje te wurmen en past dat nooit helemaal bij mijn eigen levensstijl van dat moment. Bijvoorbeeld met zonder plastic leven, zero waste zijn, vegan, vegetarisch, biologisch ga zo maar door. Ik maakte mezelf gek door perfectie na te streven en daar wordt de wereld zeker niet beter van en ik al helemaal niet. Dus toen heb ik besloten ‘het helemaal duurzaam’ te willen doen los te laten en gewoon bewust te leven. Bewuste keuzes te maken gebaseerd op wat ik op dat moment weet. Onderzoek te doen als ik tijd en ruimte heb om mezelf te verbeteren. Het kan altijd beter, maar die ruimte voor imperfectie gunnen aan mezelf is het beste wat ik ooit voor mezelf heb kunnen doen. Dus ik plak er geen label meer op. Ik ben geen vegan, noch 100% vegetarisch. Ik eet geen vlees, wel af en toe vis als dat zo voelt. Ik kan slecht tegen lactose dus heb voorkeur voor plantaardige producten, maar eet graag een biologisch eitje van de kippen v/d boerderij. Ik koop mijn kleding met name tweedehands, maar gun mezelf ook een nieuwe jeans in exact mijn maat. Omdat ik die nergens gevonden kreeg en meer heb aan één echt passende dan vijf die maar half zitten. Idem voor een winterjas. Ik zocht al drie jaar tweedehands, maar kreeg het niet tweedehands gevonden in mijn maat en had het koud. Geen goede combi met nek en schouder klachten, dus kocht ik bewust een jas voor mezelf die perfect past en water en winddicht is. Van sterk materiaal dat hopelijk jaren meegaat ook al komt het niet van een duurzaam brand, want dat valt momenteel buiten mijn budget. 

Het is een zoektocht en dat zal het blijven. Het belangrijkste is denk ik dat je doet wat werkt voor jou, in jouw leven, op dit moment. Meer dan je best kun je niet doen & ruimte voor verbetering zal er altijd zijn. Ik heb besloten een bewuste keuze te maken voor mijzelf. En daarnaast een open houden aan te nemen om te leren & nieuwe dingen te ontdekken. Mij te laten verwonderen door het leven en naar de wereld te kijken zoals een kind. Er is nog zoveel te ontdekken, zoveel te leren, zoveel te zien. Alles dient een bepaald moment. Wat de wereld voor mijn gevoel het hardste nodig heeft is meer liefde. Heel streng zijn voor jezelf , geen ruimte bieden om fouten te maken of boos worden op elkaar als je iets niet 100% duurzaam of vegan is, is voor mijn gevoel niet liefdevol. Ik denk dat vanuit een liefdevolle benadering, net zoals bij ouders en kinderen, je het verste kunt komen. En dat dat uiteindelijk gaat zorgen voor een fijnere wereld om op te leven voor iedereen.

Ik ben benieuwd…wat zijn dingen die jij bewust wel of niet doet? En wat werkt voor jou? 

Inspiratie is altijd welkom.

Liefs, Kiki.

Ons oerwoud in de stadstuin

5 tips voor het vergroenen van je tuin stap voor stap. 

Als je voor het eerst in je volwassen leven in een huis woont met een tuin, dan krijgt die natuurlijk al je liefde en aandacht eerst! Meestal doen mensen dat als laatste denk ik haha, maar dit is wel hoe dat ging bij mij. Ik was erg enthousiast over het feit dat ik eindelijk weer een tuin had. Inmiddels is al echt een mini oerwoud geworden en ik zal je vertellen hoe dit is ontstaan.

  1. Tegels wippen

Tegels wippen en inruilen voor groen is een makkelijke manier om meer groen te creëren in je tuin en hoeft helemaal niet duur te zijn. Toen mijn vriend en ik in februari 2020 gingen samen wonen is na het verhuizen van al mijn spullen naar het zijne eigenlijk het eerste wat we deden de tuin! 

We hebben ons niet bezig gehouden met het kopen van nieuwe meubels of het opknappen van het hele huis. We hadden al meer dan genoeg spullen samen & wilde juist van dingen af. Maar iets wat we allebei wel erg belangrijk vinden is groen in de tuin! En corona gaf ons de tijd. Toen een dikke maand nadat ik ingetrokken was bij hem de pandemie uitbrak en er veel stil kwam te liggen zijn wij tegels gaan wippen! Eerst hebben we nieuwe planten in de voortuin geplaatst en daarna moest de achtertuin eraan geloven. Een vijver en wat mooie vaste planten waren er al, maar verder waren het nog veel oude tegels. 

Ik kon geen hele goede foto’s terugvonden van hoe het er eerst uitzag, maar om je een klein beetje een beeld te geven zie foto’s hieronder.

Ook van de voortuin heb ik geen goede foto’s van hoe het eerst was. Ik heb er destijds niet bij stilgestaan dat dat later leuk is om terug te kijken. Dus hieronder een kleine weergave van de ontwikkelingen.

  1. Verzamel stekjes uit de tuin van vrienden/ buren / familie etc.

Op wat bessenstruiken na hebben we geen enkele plant gekocht overigens. We kregen wat stekjes van buren, hebben een kersenboom gered uit een volkstuin die anders in de versnipperaar zou beladen, kregen stekjes uit de kruidentuin waar ik een kruidencursus volgde en via via verzamelde we nog wat planten hier en daar. Die stekjes hebben de neiging om zichzelf heel snel voor te planten 😉 Binnen mum van tijd waren ze gegroeid en waren onze bodems weer bedekt. Daarnaast zagen we tijdens een wandeling met zijn moeder door de wijk waar zij woonde in iemand z’n tuin natuur tegels liggen. Toen kwam al het brutale idee in ons op, maar we hielden ons in. Echter toen ze er de keer daarna nog lagen, hebben we de stoute schoenen aangetrokken en aangebeld met de vraag of wij de tegels zouden mogen hebben als hun ze weg zouden doen. Je raad het al.. wij mochten ze zo meenemen. Louis heeft heel wat tegels de tuin uitgesjouwd en een mooi natuurlijk pad terug aangelegd, zodat we nog wel onze schuur kunnen bereiken. 

Iets anders wat ik bijna zou vergeten is dat ik Louis gevraagd heb om een terrasje te maken over een gedeelte van de vijver heen. Gezien we een tuin op het noorden hebben is er weinig zon en laat er op dit plekje nu precies zon staan tijdens het avond eten. Zijn vader heeft de vijver nog aangelegd, dus we vonden het zonde als deze helemaal verloren zou gaan. Maar niet in de zon kunnen is voor mij ook geen optie, dus dit was de ideale oplossing. Het hout voor het terras vonden we in een container in de wijk. Hergebruik is beter dan nieuw kopen is ons motto!

Na het tegels wippen en het verzamelen van stekjes heeft de achtertuin een behoorlijke groene boost gekregen. Hieronder het aanzicht vanaf het terras nu.

Zoals je kunt zien is het een klein oerwoud aan het worden. Je kunt nog net lopen over het natuur tegelpad richting de schuur. 😉

Vergroenen en verduurzamen tuin
  1. Begin een moestuin of voedselbos

We deden het eerste jaar een poging tot een moestuin. De kruiden en bessen bleken een succes. Palmkool en aardappels ook, maar de rest not so much. De slakken aten vrijwel alles op. Bovendien ontbrak het ons aan de motivatie iedere dag of week uren door te brengen met planten verzorgen. We willen ze water geven, oogsten, 2x per jaar verzorgen en er verder vooral niet naar omkijken. Poging tot het hebben van een eigen moestuin was goed geprobeerd, maar die ambitie heb ik al snel de deur uitgedaan. Ieder zijn ding. Groente verbouwen is echt best complex. Ik ben meer van de bloemen, kruiden & fruitbomen/ bessen- en braamstruiken etc. kwam ik achter.. En Louis is net zo. Hij snoeit de druif met liefde een keer per jaar of knipt met de hand het kleine stukje gras wat we voor hebben, maar de sla beschermen tegen de slakken is ook een battle waar hij niet eens aan begonnen is. Ik heb twee jaar lang een poging gedaan, maar na dit voorjaar het echt opgegeven haha. Voortaan zet ik alleen nog planten weg die ze gewoon minder lekker vinden tot ik een grotere tuin heb en eenden kan nemen om het natuurlijke evenwicht te herstellen. Waar ik me sinds ik een eigen tuin wel meer in ben gaan verdiepen is permacultuur en voedselbossen. De eerste paar jaar vraagt dat nog wat aandacht, maar daarna houd het zichzelf in stand. Ja, je leest het goed. De voordelen van eten uit eigen tuin zonder er iets voor te moeten doen; mij heb je. En het is nog duurzaam en goed voor de biodiversiteit ook. Het biedt namelijk huisvesting aan ontelbare soorten organisme klein en groot. 

Ik dacht eerlijk gezegd dat je voor een voedselbos en gigantisch stuk grond nodig zou hebben. En om er volledig van te kunnen leven qua voedselproductie is dat natuurlijk ook zo, maar dat betekent niet dat je niet klein kunt beginnen. Onze goede vriendin Elisah tipte Sprinklr aan ons. En zo kochten we in 2021 via Sprinklr ons eerste voedselbos voor 4m2. Met een kleine tuin wilde we geen risico’s nemen. De planten keuze en plaatsing komt namelijk best nauw als je wilt dat het echt als een klein voedselbos met elkaar samenwerkt. Bij Sprinklr hebben ze dit al helemaal voor je uitgedacht en het zijn nog biologische geteelde planten ook. In November 2021 hebben we de eerste planten in de grond gezet en dit voorjaar stond het al in volle bloei en konden de eerste kruiden zelfs al geoogst worden. De vlierbloesem en bessen hebben nog wat langer nodig. 

  1. Creëer een groen dak

De Belcrum in Breda is een hippe wijk waar veel mensen wonen met liefde voor groen. Naast een buurtproject genaamd groene buurtjes waarin we samen met buren in de straat tegels eruit hebben gehaald en bloemen hebben geplant voor onze deuren, was er ook een initiatief om subsidie aan te vragen voor groene daken. Veel mensen in onze straat en de straat achter ons deden mee. En zo veranderde niet alleen onze garage- en keukendak in een mooie groene oase, maar ook dat van veel buren. Wat erg leuk is als ik nu vanuit de slaapkamer naar buiten kijk. Veel van de lelijke zwarte plekken zijn omgetoverd door Green Revolution tot groene daken die prachtig in de bloei staan. 

De foto van het groene dak van onze schuur geeft gelijk een leuk beeld van hoe de tuin eruit ziet na al bovenstaande acties.

Resultaat vergroenen van onze tuin tot nu toe.
  1. Maak een bijenhotel 

Dit is geen directe vergroening, maar zeker wel indirect en goed voor moeder natuur. Het bijenhuis dat Louis al eens gemaakt had was al vol met bewoners (bijen). En dus was het tijd voor een nieuw onderkomen voor onze vriendjes. Op een lose zaterdag dit jaar in maart hebben we onze mouwen opgestroopt en heeft hij mij uitgelegd hoe we van resthout een bijenhuis konden maken. Met als kroon op het huis onze oude snijplank van de kringloop. Ik vond het erg leuk om te doen en was erg trots op mijn bijdrage aan dit kunstwerk. Boormachines zijn normaal niet zo’n m’n ding. Waar ik mee wil zeggen dat je er echt niet heel handig voor hoeft te zijn. Een goede instructor overigens, als je geen idee hebt wat je doet, is wel aan te raden. De bijen hebben het moeilijk in ons land, dus ieder beetje dat jij ze je in eigen tuin kunt helpen, is meegenomen. Natuurmonumenten is zelfs een campagne gestart om de bijen te helpen en legt het goed uit waarom bijen zo belangrijk zijn voor het groen in onze tuinen: “Ze zijn onmisbaar voor het verspreiden van stuifmeel. Zo kunnen bloemen, fruit en planten groeien. Zonder bijen kun je dus niet genieten van een heerlijke appel, perenijsje, kersentaart of mooie bloemen.” Weten wat je nog meer voor ze kunt doen? Kijk dan op de website van Natuurmonumenten.

Er is altijd ruimte voor verbetering nog natuurlijk, maar ik hoop dat je wat inspiratie hebt kunnen halen uit mijn vergroenings proces. – Kiki

Het begin van mijn Zero Waste zoektocht

Daar sta ik dan in de Albert Heijn op dinsdagmiddag 28 augustus 2018 om mijn etensvoorraad weer aan te vullen na mijn vakantie. Dit keer loop ik alleen niet als een zombie op automatische piloot langs de rekken, en blijf ik misschien even staan waar er met koeienletters BONUS staat, nee diit keer heb ik een missie! Ik ben op zoek naar producten zonder een plastic verpakking. Per september wil ik meedoen aan een plastic dieet. Dus geen plastic kopen met niks. Dingen weg doen vind ik onzin, want daarmee vervuil ik net zo goed het milieu. Alleen alles wat ik nieuw kook daar wil ik wel over nadenken. Deze middag werd ik al gelijk met de feiten geconfronteerd. Makkelijk is dit zeker niet! Ik heb er zelf heel eerlijk nooit bij stilgestaan hoe erg onze maatschappij ingesteld is op het gebruik van plastic. Maar even serieus echt ALLES (nouja bijna), alles zit in plastic! De blikken met mais, linzen, kidneybonen, kikkererwten etc. waren een goede vondst. Verder zat er in mijn mandje wat groente, fruit, boter, eieren en daar hield het eigenlijk wel bij op. Maar goed het is de Albert Heijn, bij de biologische supermarkt Odin moet ik vast meer kunnen vinden (dacht ik). Dat viel vies tegen! Hier is het net zo of misschien nog wel erger gesteld. Veel verder dan pindakaas zonder suiker en bananen kwam ik niet. Vervolgens vroeg ik met goede moed bij Gastronoom om 2 ons kaas. Toen deze mevrouw vervolgens een plastic onderkantje pakte en tussen elk plakje zorgvuldig gesneden kaas weer een plasticje legde, brak mijn hart bijna. Misschien volgende keer toch echt een kaasboer zoeken? Tja dan nog brood… Ik was al langs drie bakkers gefietst waar alles al in plastic netjes gesneden op de rekken lag. Tot ik op de Ginnekenweg de nieuwe zaak: De Broodbakkers zag zitten. Een klein beetje zenuwachtig vroeg ik: “Wilt u dit in mijn eigen zak doen?” “Ik heb ook papier hoor!” zei deze mevrouw heel lief. “Nee doe toch maar hierin…”, was trots mijn antwoord. Maar ergens voelde het toch een beetje gek om te vragen, stom eh?

Een beetje beteuterd en gedeprimeerd was ik ondertussen wel. Geen plastic in je leven klinkt zo romantisch, maar ga het dan nog maar eens doen. Een vriendin van mij merkte heel slim op dat ik het misschien op de markt eens kon proberen. Totaal niet aan gedacht! Dus dat word mijn volgende missie, hopelijk met meer geluk.

Als je hier zo mee bezig bent ga je opeens overal plastic zien. Zo viel mijn oog op mijn cosmetica collectie… Tja, je voelt de bui misschien al hangen. Dat word nog een grotere uitdaging dan voedsel denk ik!

Ik vond op LanaLuna een probeer set wasbare wattenschijfjes en bij Ecomondo bestelde ik mijn eerste bamboo tandenborstel , solid shampoo en Re-Sack om eten mee te kopen. De solid shampoo van Douce Nature was een beetje een teleurstelling, omdat deze in plastic verpakt is.

Nu alles eerst maar eens gaan uit proberen. To be continued…

Als je tips hebt? Ik hoor ze graag!

-Kiki-